housebroken ან housebroke

უპირატ. ამერ. საუბ.

1. 1) მიჩვეული რომ არის გარეთ გაშვება მოითხოვოს ხოლმე (ითქმის შინაური ცხოველის შესახებ);

2) მიჩვეული რომ არის გადაყენება მოითხოვოს ხოლმე (ითქმის ბავშვის შესახებ);

2. საზოგადოებაში წესიერად მოქცევას მიჩვეული, წესიერი, ზრდილობიანი.